In een donkere hoek van café Luxor in Nijmegen zit een kleine, stille jongen. Hij draagt een dikke Fred Mello-winterjas. Aan de schouders van de jas zit een grote bontcapuchon waarin het hoofd van de tiener bijna verdwijnt. Zoals hij een beetje onderuitgezakt aan het tafeltje zit, oogt hij als een typische puberjongen. Maar de tienerjaren van de 15-jarige Mano verlopen niet helemaal zoals die van zijn leeftijdgenoten. Vijf dagen per week doet hij gewoon vmbo-t op het Montessori College in Nijmegen. Maar in zijn vrije uren werkt hij aan een carrière als popzanger, die hij begon toen hij in 2010 tweede werd in de voorronde van het Junior Songfestival. Zijn stand tot nu toe? Hyvesvrienden: 21.200, meeste YouTube-views: 400 duizend. Mano hoeft niet, zoals veel van zijn leeftijdsgenoten wel moeten doen, achter de meisjes aan te lopen. Hij lacht zijn beugel bloot: ‘Het is heel grappig als je al die berichtjes op Twitter of Hyves krijgt van ‘wil je met me trouwen?’ enzo. Ik weet niet zo goed wat ik daarop moet terugzeggen. Meestal zeg ik op dat soort berichtjes maar gewoon niks.’

In het weekend staat Mano het liefst op het podium; hij heeft al gezongen bij grote kinderevenementen als Hitz for Kidz en bij optredens in pretparken. Mano’s ouders zitten naast hem en zijn enthousiast. Moeder Debby: ‘Dat hij muzikaal was aangelegd, zagen we al vroeg. Dan ging hij op de salontafel staan zingen alsof er een heel publiek stond, hè Maan?’, ze moet lachen. Vader Alex is zelf ook muzikant en had voor zijn zoon geen betere carrière kunnen wensen. ‘Dat Mano nu succes heeft in de muziek geeft me kippenvel. Ik weet hoe het is om voor een paar duizend man te spelen. Op zijn manier treedt hij nu in mijn voetsporen.’

De bieber-hype

Een 13-jarige Mano zingt: ‘Alles wat ik altijd wou, dat vind ik terug bij jou. Blijven we nu samen, babe? Je bent mijn nummer één.’ Popmuziek met teksten over meisjes, chillen of dansen, waarbij een pakkend refrein vol ‘yeahs’ of ‘oh-oh-oh’s’ zelden ontbreekt. Zijn muziek bestormt de kinderhitlijsten, waarover de kinderen zelf de baas zijn. Mano volgt zijn idool: het 18-jarige Canadese gigafenomeen Justin Bieber.

Bieber werd op zijn 13de ontdekt op YouTube, inmiddels de belangrijkste startplaats voor jong zangtalent. In de jaren daarna werd Bieber zó beroemd, dat op het hoogtepunt van de ‘Bieber-fever’ in 2011, een verandering van zijn haardracht leidde tot wekenlange discussies in de internationale pers. Bieber’s grootste hit Baby is met bijna een miljard views de meestbekeken muziekvideo op YouTube. In navolging van het succes van Bieber azen meer en meer Nederlandse tieners – zoals Mano – op het popsterrendom. De trend in de Kids Top 20 spreekt boekdelen. Stond er in oktober 2006 nog één artiest van onder de 17 in de kinderhitlijst, in januari 2013 waren dat er tien.

Het is een gouden greep van de platenmaatschappijen. Kinderen, en vooral meisjes, zijn al langer een gewilde doelgroep voor popmuziek. Waar ze in de jaren negentig werden aangesproken met de jongvolwassen Backstreet Boys en Five, worden ze dat nu met jongens (en ook meisjes) van hun eigen leeftijd zoals Mano, Monsif en Ralf. Met groot succes. Programma’s als het Junior Songfestival, The Voice Kids en de Kids Top 20 creëeren aan de lopende band jonge popidolen. Maar een popster met succes op zijn 13de, behaalt dat niet alleen. Zijn ouders zijn nooit ver weg.

Mama de manager

Ouders die de showbizzcarrière van hun zoons zeer professioneel aanpakken, zijn Heleen en Ronald Mackenbach uit Best. Hun drie zonen werden al op jonge leeftijd ontdekt. Heleen: ‘Onze jongens liepen eens een modeshow voor een winkel. Na de show kwam er een man naar ons toe. Hij zei tegen me: ‘Die jongens van je, daar moet je eens wat mee doen.’ Hij bleek van een castingbureau.’

Na deze ontmoeting schreef de moeder haar drie zoons direct in bij een castingbureau en nu werken Roel (25, student en freelancemodel), Rick (19, student, acteur, stemacteur, danser en zanger) en Ralf (17, scholier, acteur, stemacteur, danser en zanger) al jaren naast hun school in de entertainmentbusiness. Heleen: ‘Op een gegeven moment werden de jongens continu gevraagd. Op het drukste moment stonden ze ingeschreven bij zo’n vijftien tot twintig bureaus.’ Modeshows en fotoshoots gingen langzaam over in musicals en films. De jonge Mackenbachs hebben ieder al een imposant cv opgebouwd. Ralf bezorgde de familie het grootste succes: op zijn 13de won hij het Junior Songfestival. Sindsdien zijn zijn boekingen niet aan te slepen. Heleen gaf haar baan op en werd zijn manager. Inmiddels heeft Ralf ruim 150 duizend Hyvesvrienden en is de video van zijn nummer Click Clack op YouTube ruim 730 duizend keer bekeken.

Zittend aan de keukentafel van hun huis in Best valt het goed op, Heleen en Ronald zijn de trotse ouders van een ideale boyband. Roel, Rick en Ralf zijn stuk voor stuk knap en hebben Bieber-achtig haar (dat wil zeggen: vol, luchtig en beweeglijk naar rechts of links gekamd). Als geoefende interviewkandidaten zitten ze schijnbaar afwezig achterover. De focus van de familie wordt kracht bijgezet als Heleen vertelt dat de hond van de familie Idol heet. ‘We moesten een naam voor haar bedenken en we keken op dat moment toevallig naar Idols. De naam had net zo goed Popstar kunnen zijn’, vertelt Ralf. Optreden vindt hij het mooiste aan zijn werk. ‘De sfeer en het publiek vind ik vaak het leukst. Maar als het publiek heel ingetogen is, is het wat minder leuk.’

Youtube

Dat YouTube de start van je carrière als popster kan betekenen, weet de 15-jarige Marokkaans-Nederlandse Monsif. Waar Ralf en Mano gewoon goed aan de weg timmeren, laat dit charmante Amsterdammertje de concurrentie mijlenver achter zich. Monsif zit met zijn muziekvideo’s al op een gecombineerde 16 miljoen views. En Monsif zingt geen kindernummers over vrolijk dansen en springen. Nee, Monsif is een zwoele versierder die met teksten als ‘Schat ik wil je leren kennen-kennen en verwennen-wennen’ de meisjes om zijn vingers windt.

In een café in Amsterdam zit Monsif er professioneel bij: fris opgeschoren haar, een gladgestreken overhemd en een groot plastic horloge aan zijn pols – ‘Dat is een G-Shock, dat is nu voor de kinderen, snapt u?’ Oom Mohamed is zijn manager en de mastermind achter hun selfmade succes. Hij vertelt bevlogen: ‘We hebben de eerste video zelf gemaakt en geüpload. Meteen de eerste dag al stond hij op 18 duizend views. Allemaal via social media en mond-tot-mondreclame. Ik wist niet wat me overkwam.’ Nu, twee jaar later, staat die eerste videoclip van Mee met me op bijna 6 miljoen views. Monsif: ‘Ik zag heel veel artiesten op tv langskomen. Yes-R, Ali B, Justin Bieber... Ik wilde ook op tv komen en beroemd zijn en fans achter me aan. Veel aandacht, dat is gewoon tof. ’

Rappen over cammen

In zijn videoclip haalt Monsif een ijsje voor zijn liefje. Hij kijkt haar aan. Ze is een stukje groter dan hij. Hij zingt: ‘Geef me je msn, kunnen we cammen, babe. En dan je nummer voor de liefde van je stem. Want jij bent cool cool. Ze houdt van m’n tracks, ze wil het via bluetooth.’ Monsif haalt zijn inspiratie uit de meisjes om hem heen. Mano heeft dit tot nu toe ook gedaan, maar slaat nu een andere weg in. Mano: ‘Er zijn al zo veel jongens die zingen over meisjes, ik vind dat niet echt origineel. Ik wil zingen over dingen die ik heb meegemaakt’, zegt hij. Vroeger werd er bijvoorbeeld niet zo veel naar mij gekeken. Ik was een beetje onzichtbaar voor mensen. Ik heb een liedje dat beschrijft hoe ik naar buiten loop en dat er niemand naar me kijkt, maar als ik begin met zingen, kijken mensen ineens wel naar me.’

In Monsifs verleden spelen meisjes een grote rol, dus hij gooit het onderwerp nog even niet overboord. ‘Ik vind meisjes gewoon een leuk onderwerp. Het is levendig, het is leuk. Bijvoorbeeld als ik een vriendin zou hebben en je gaat samen naar de bioscoop, leuke dingen doen. Het zijn ook dingen die iedereen heeft meegemaakt, hè. Ik vind het moeilijk om over onderwerpen te rappen die bijna niemand meemaakt, dan is je nummer ook niet zo denderend.’

Puberteit

Bij het opzetten van een zangcarrière kan de puberteit aardig in de weg zitten. Monsif: ‘De baard in de keel is irritant, ik baal daar erg van. Ik kon vroeger noten halen die ik nu niet haal, en ik ben daar nu heel jaloers op. Ik moet me nu dus een beetje aanpassen.’

De baard in de keel kwam voor Ralf geleidelijk en was niet zo’n probleem. Zijn eigenwijsheid zit hem soms wél in de weg en omdat hij nauw samenwerkt met zijn moeder, is dat soms lastig: ‘Ik kom geregeld in opstand, dat is bij ons niet veel anders dan in ieder ander gezin. Alleen werk ik intensief samen met mijn moeder. Gelukkig zitten we vaak samen in de auto dus dan kunnen we alles goed doorspreken.’

Ook school is soms lastig te combineren met alle optredens en tv-shows. Ralf doet 5 vwo en dat is pittig. Heleen: ‘Toen Ralf meedeed met Sterren Springen was het heel erg druk. ’s Ochtends om vijf uur naar Amsterdam om in het zwembad te trainen, dan om half negen naar school in Eindhoven. Daarna om vijf uur weer in Amsterdam de studio in voor de albumopnamen, en eenmaal thuis nog tot half twee ’s nachts huiswerk maken. En de volgende dag begon het weer van voor af aan.’ Ralf heeft weinig moeite met dit moordende schema. ‘Het was een korte periode die kei-vet was. Ik doe wat ik leuk vind, dat is wat telt.’

Gekkenhuis

‘SCHAT ik zal van je blijven houden tot het einde van het einde xx Krabbel back plz? <3’ De Nederlandse tieneridolen zijn geliefd. Op Hyves, maar ook op straat. Justin Bieber kan al jaren niet zonder bodyguards over straat. Bij Mano, Monsif en Ralf is het nog niet zo’n gekkenhuis, al begint het er soms wel op te lijken. Bij Monsif in Amsterdam neemt de belangstelling soms grote proporties aan. Oom/manager Mohamed geeft toe dat dat niet altijd handig is als zijn neefje op tijd op school moet zijn: ‘Monsif gaat nu met de metro naar school en ik wil hem daar zo snel mogelijk uithalen. Het komt voor dat hij langer in de metro zit omdat hij er niet uit kan vanwege alle meisjes.’ Monsif kan een paar geeuwen niet onderdrukken; hij heeft een drukke week achter de rug. Mohamed gaat verder: ‘Zodra hij 16 is, krijgt Monsif een scootertje, dan kan hij daar lekker mee gaan rondrijden.’

De jongens zijn blij met alle aandacht, want zij hebben hun fans ook nodig. Maar Mano merkt op dat je er soms gewoon even geen zin in hebt. ‘Soms word je herkend als je bijvoorbeeld net uit de gymles loopt en je ziet er niet uit, of je zit met je slippers op de fiets, ja, dat is een beetje genant’, zegt hij. ‘Dus dan denk ik weleens: was ik maar niet bekend!’

Grenzen stellen

Volgens de ouders van Ralf hoeft er geen grens aan de roem te zitten. Vader Ronald: ‘Al die aandacht hoort erbij. Ralf zegt zelf wel wanneer het te veel voor hem is.’ Heleen: ‘Als het moment daar is, zegt hij wel: mam, nu heb ik genoeg podia gezien, nu wil ik weleens wat anders.’

Mano’s moeder Debby hoopt stiekem wel dat het succes geen Bieber-proporties zal aannemen: ‘Ik hoop dat Mano ook gewoon zichzelf kan blijven en nog op de fiets zal kunnen stappen. Maar aandacht hoort erbij. Misschien wil hij ooit nog naar Amerika, ook dan steunen we hem.’

Mano vindt de intensieve samenwerking met zijn moeder prettig. ‘Dan kan ik tenminste zeggen wat ik vind.’ Toch blijken sommige dingen voor zijn ouders lastig te bevatten. ‘Sommige muziek begrijpen mijn ouders niet zo goed’, zegt hij. Welke? Hij denkt even na en lacht dan: ‘Dubstep! Daar begrijpen ze echt niks van.’